https://www.thenation.com/article/the-candle-of-memory/ Quote, emphasis added:
The Candle of Memory
A new history of the Ukrainian famine illustrates the perils of using the past in service of today’s politics.
(…)
The question of how to politically mobilize peasants, and how to understand them as a political group, was a vexed one for the revolutionaries of the Russian Empire. After the emancipation of the serfs in 1861, urban progressives had “gone to the people,” hoping to rouse the peasants to revolution. These efforts were met by political repression from above, but also by a marked lack of enthusiasm among the peasants themselves, who were suspicious of these idealist interlopers. In the years leading up to 1917, a number of socialist parties worked to garner peasant support, most notably the Socialist Revolutionaries, who won the elections in November of that year.But the Bolsheviks quashed the Socialist Revolutionary Party, along with any hope for socialist democracy.
(…)
(Het volgende is een reactie op bovenstaande Internet
pagina die ondergetekende werd toegestuurd.)
Dit is dus precies het punt waarvoor dit programma ‘markt socialisme‘ (zogezegd) werd geschreven. De socialistische-democraten, met land-hervorming (dat betekend in ieder geval de grootgrond bezitters afschaffen, en boeren land geven; in dit voorstel gaat dat nog veel verder), voorliefde voor co-operatieve bedrijven en een sterke vorm van staatsdemocratie, zitten tussen 2 vuren die eigenlijk allebei het groot kapitaal zijn: de Communisten en de Kapitalisten, die allebei macht centralisatie willen.
Deze middengroep (Menshevieken) lijken het te verliezen, omdat ze geen goed uitgewerkt programma en wetgeving hebben, waardoor er instabiliteit ontstaat die wordt uitgebuit door het Groot Kapitaal. In dit geval van Rusland kwam het Groot Kapitaal van de Communisten van het Duitse leger, die Lenin een berg goud mee gaf om revolutie te stoken. Lenin was een centralist die mogelijk de vijand onderschatte, denkende dat als hij alle macht zou centraliseren, dat hij daar dan iets goeds mee zou kunnen doen. Helaas is de gebruikte methode vaak het uiteindelijke resultaat (althans dat is een stelregel in het markt-socialistische voorstel).
Lenin was mogelijk een goed bedoelende maar ook ietwat obsessieve Generaal, met briljante tactieken, maar te veel naïviteit over het zelf de goeden denken te zijn, en dat daardoor ineens alles goed gaat. “De heilige engelen zijn gevonden: kijk naar ons en doe wat wij zeggen.” Eigenlijk zit daar een klassen-maatschappij denken in. De nieuwe heersende klasse zouden de Communistische partijkaders zijn, die het over zouden nemen van de kerkelijke priesters en de ridders. De echte experts van de macht centralisatie zijn geen opgewonden idealisten, maar dat zijn criminelen, zoals Stalin. Zij hebben de ervaring met macht uitoefening, dictaten opleggen, en afdwingen met geweld. Ze lieten Lenin het werk voor hun doen, daarna namen de beroeps het weer over.
Het doel is hier dus dit soort naïviteit van een deel van de linksen (en rechts) te bestrijden door een gedetailleerde logica, programma en wetgeving te hebben, die in alle hoeken en gaten, van voor naar achter, begin tot einde, altijd en overal gericht is op de macht-distributie en het gevaar van binnen uit. Daarom is het dus een anti-Leninistisch programma, en natuurlijk fel anti-Stalinistisch alsook anti-Kapitalistisch, en anti-feodaal, etc. Lenin maakte te grote fout het geld van de top bankiers te accepteren, en niet te beseffen hoe slim de bankiers zijn. Het is dus ook een expliciete regel in de voorgestelde handleiding dat er geen geld wordt geaccepteerd door politieke partijen, behalve van leden voor direct uitgevoerde diensten.
Overigens is het een Communistische alsook Kapitalistische propaganda truk om de Stalinistische terreur, Soviet te noemen, want er was niets Soviet aan. De Soviet Unie heeft nooit bestaan, behalve als propaganda naam die de lading niet dekte. Soviet betekend raad. Het was geen raad, het was een één persoon dictatuur, een tirannie, gefinancieerd door het Duitse oppercommando en de banken van Amerika. Ze schijnen boos te zijn geweest op de Tsaar, die uit hun “League of Nations” (voorloper van de Verenigde Naties) was gestapt. Daarom wilden ze de Tsaar vermoorden. Andere redenen kunnen natuurlijk ook een rol hebben gespeeld.
De leugen dat het een Soviet Unie was geeft aan dat er draagvlak was voor iets als een Soviet Unie, sterk genoeg voor de gecentraliseerde dictatuur om zich als een Soviet voor te stellen. Het is dus een triest verlies dat het in 1917 niet is gelukt. Misschien dat het nu een eeuw later wel gaat lukken, door lering te trekken uit de eerder gemaakte fouten.
Jos
